Het viel niet mee om een nieuwe, overkoepelende benaming voor deze serie blogs te verzinnen; algemeen genoeg, maar wel met een militair tintje. Het gaat immers over veteranen. Alle stations, want iedereen mag het lezen. Hier MV, natuurlijk mijn initialen. Zoals bekend blog ik op persoonlijke titel, met mijn persoonlijke mening. Geen UIT of OVER; bij UIT kan het voelen alsof je niet mag reageren en bij OVER lijkt het alsof ik antwoord verwacht. Natuurlijk vind ik het prettig om reacties te lezen, zowel positief als negatief. Dus daag ik iedereen wel uit, misschien kom je met iets waar ik dan weer op kan reageren, zodat we een stukje interactie opbouwen! Tot zo ver dus de nieuw titel van deze serie blogs!

De eerste aflevering in deze serie, Grombaard, is wederom goed gelezen. Qua actualiteit was het natuurlijk logisch om iets te schrijven over de situatie in Afghanistan. We zijn nu ruim anderhalve week na de laatste evacuatie, en je raad het al … de aandacht voor de situatie van de mensen in Afghanistan neemt al behoorlijk af. Wel wat politiek gekonkel, over de verantwoordelijkheid en wijzende vingertjes. Na de eerste berichten en beelden van bussen op Defensiecomplexen, en een compleet misplaatste betoging in Harskamp, ook daar geen verder nieuws meer. In eerste instantie werden alle oefen- en schietactiviteiten op ISK en Marnewaard stilgelegd vanwege de huisvesting van de geëvacueerde mensen uit Afghanistan. Gelukkig las ik dat daar weer langzaam wel mee wordt opgestart, anders zijn de (operationele) gevolgen ook niet van de lucht natuurlijk. Ik had graag meer gelezen over hoe het de evacuees vergaat in de tijdelijke opvang. En wat de concrete plannen zijn om achtergebleven landgenoten alsnog te evacueren.

Wat lezen we wel in de actualiteit? Minister Kaag gaat naar de regio Afghanistan. Wat daar dan wel de bedoeling van is ontgaat me. Volgens mij kun je in Pakistan, Turkmenistan of Tadzjikistan net zo veel uitrichten als in Den Haag. Ik zie haar nog niet ‘even’ in Kabul met de Taliban leiding onderhandelen. Nee, ze gaat naar Qatar, ongeveer Overigens gold dat wat mij betreft ook voor de verslaggeving van NOS; verslaggeefster Aletta André vanuit New Dehli; ik vraag me af wat de toegevoegde waarde daarvan is? Ook zij moet het doen met social media en whatsapp berichten uit de getroffen regio. Dat heeft Roy Grinwis al maandenlang prima voor elkaar in de regio DehRawod en TarinKowt… dat kan dus ook gewoon vanuit Nederland! Bij Jinek vertelde Natalie Righton hoe ze, vanuit Nederland, met behulp van WhatsApp zo veel mogelijk mensen heeft kunnen helpen om ondanks alle moeilijkheden toch op het vliegveld terecht te komen.

Inmiddels is duidelijk dat we ruim 2500 mensen vanuit Kabul hebben geëvacueerd, waarvan er 1600 mensen naar Nederland zijn gekomen. Daarvan waren er ongeveer 370 tolk of anderszins in dienst van de internationale missie. Aan de andere kant zien we dat er meer dan 21.500 mails over asielaanvragen ontvangen zijn. Deze mails zijn vaak niet per persoon maar voor meerdere mensen gelijktijdig (gezin etc). Bij de overheid zijn momenteel nog 600 personen in beeld voor hulp bij het verlaten van Afghanistan. Al die getallen matchen op de een of andere manier minder goed voor mijn gevoel: 370 personen met hun gezin, zeg voor het gemak maal 4, is slechts 1500 personen. Dat maakt een verschil van 20.000! Het kabinet belooft ‘de uiterst complexe operatie’ nog te zullen evalueren. Ook volgt er een ‘onafhankelijk overkoepelend onderzoek’ naar twintig jaar Nederlandse militaire missies in Afghanistan. Ik ben heel benieuwd naar zowel de evaluaties als het tempo waarin we dat doen. Mijn gevoel zegt dat wij als gewone burger de komende jaren hier weinig over gaan horen.

We zien op dit moment behoorlijk kritische publicaties verschijnen over hoe de top van Defensie op dit moment acteert. En daarbovenop komt dan het bericht dat de Staatssecretaris ook ‘wat’ anders gaat doen. Alsof ze de problemen rondom de CAO enz al afgerond heeft…. nee dus, probleem blijft lekker staan… Kan ze als Minister vast beter!

Onze top reduceert dus van drie naar twee: Minister Ank Bijleveld de politieke leiding en Secretaris-generaal Gea van Craaikamp het coördineren en integreren van het beleid. Ik hoop van ganser harte dat het werk er niet onder gaat leiden!

Afgelopen week kwam ook een ‘Occasional Paper’ uit over de Slag om Chora (juni 2007), geschreven door Lysanne Leeuwenburg en Ivor WIltenburg. Hier in een complete reconstructie van de gebeurtenissen voor, tijdens en na de Slag, die inzicht biedt in de complexiteit en achtergronden van de besluiten genomen door Nederlandse commandanten. Mocht je geïnteresseerd zijn zou ik het zeker (kostenloos) downloaden!

Met een dergelijk schrijven is er weer een stuk erkenning en waardering toegevoegd. Zeker in de huidige tijd waarin sommigen zich afvragen of hun missie voldoende nut had. Dat beperkt zich ook niet alleen tot de missies in Uruzgan of Afghanistan. Denk maar eens aan de missies in voormalig Joegoslavië. Voor Dutchbat III heeft de Minister dit jaar een stap in de goede richting gedaan met de waardering voor de veteranen die in Srebrenica hebben gediend tijdens de val van de enclave. Al moet wel gezegd dat de toekenning van een geldbedrag zeker niet het belangrijkste was in de aanbevelingen van de commissie Borstlap. En de vraag is ook of dit beperkt had moeten blijven voor deze veteranen. Denk ook maar eens aan de ‘ Vergeten Compagnie’ Dutchbat IV in Simin Han. Ten opzichte van de erkenning en waardering blijven zij ver achter, ondanks de onderzoeken en aanbevelingen van bijvoorbeeld Merel Slijp.

Bij de evacuatie van personeel uit Afghanistan werd vaak gememoreerd dat het hier ging om het inlossen van een ereschuld. Nu ben ik van mening dat als je iets belooft je het inderdaad ook waar moet maken. Mogelijk dat het mij is ontgaan maar volgens mij heeft onze Minister al op 3 november 2020 een presentje beloofd voor alle geregistreerde veteranen (als hart onder de riem tijdens de coronacrisis). Dat omdat er blijkbaar geld over was vanwege het niet volledig doorgaan de Nederlandse Landelijke Veteranen Dag. Ik kan me vergissen, maar ik heb tot op heden nog steeds geen presentje gezien! Het is toch inmiddels echt al bijna een jaar later! Iets met ‘put your money were your mouth is!’ Zoiets knaagt aan het vertrouwen en geeft een negatieve input voor het begrip waardering.

Afgelopen weekend was het mooi: mooi weer, mooi weer F1 in Zandvoort en mooi weer Max met een klinkende overwinning. Max heeft altijd belooft: geef mij een goede auto en ik regel het verder! Laten we ons daar maar aan vast houden! Belofte maakt immers schuld…